Ανασκόπηση. Στα Πούλιθρα Κυνουρίας. Όχι μόνο ένα… δύο αλλά 13 χρόνια μετά. Ας πάμε όμως στα τελευταία χρόνια και να κάνουμε μια αναδρομή . Θα προσπαθήσω κι εγώ να πραγματοποιήσω μια ιδιαίτερη ανασκόπηση. “Αυτοδιοικητική”.Κυρίως όμως για τα Πούλιθρα Κυνουρίας. Γιατί δεν είναι κρυφό μυστικό. Όλοι το γνωρίζουν. Κι όλοι το έχουν καταλάβει τελικά, πλην του κ. δημάρχου. Και το σιγοψιθυρίζουν δοθείσης της ευκαιρίας.
Ναι, είναι αλήθεια. Ο “Καλλικράτης” στα Πούλιθρα φαίνεται να έχει αποτύχει παταγωδώς. Όχι πως δεν το περιμέναμε. Το αντίθετο μάλιστα. Ήμασταν σίγουροι και τα γεγονότα αναμενόμενα. Αλλά μάλλον ευελπιστούσαμε πως αυτό που θα συνέβαινε ίσως μπορούσαμε να το αποφύγουμε τελικά.
Ή μάλλον διατηρούσαμε κρυφή την ελπίδα πως αργά ή γρήγορα κάτι σημαντικό ίσως προέκυπτε αφενός εξαιτίας της καλής φήμης για τη νέα δημοτική Αρχή και γι’ αυτό, άλλωστε, δικαιωματικά έπρεπε να έχει τον απαιτούμενο χρόνο για να ξεκινήσει το έργο της… Και κάπως έτσι πέρασαν 5 χρόνια!
Προφανώς όμως, η προσδοκία μας αποδείχτηκε φρούδα. Όνειρο απατηλό. Πλήρης αποτυχία; Μάλλον. Τα προβλήματα παρόμοια, κοινά, όπως σε όλους τους νεοϊδρυθέντες καλλικρατικούς δήμους. Γιατί:
– Η περίφημη διοικητική μεταρρύθμιση στην πράξη προκάλεσε σοβαρά προβλήματα και δυσλειτουργίες που καθημερινά αποβαίνουν σε βάρος των πολιτών.
– Το συγκεκριμένο μοντέλο αποτέλεσε τελικά βαρίδι ανάπτυξης για κάθε περιοχή και για τη δική μας.
– Οι περισσότεροι δήμοι της χώρας βρίσκονται σε δεινή οικονομική κατάσταση.
– Βασικές υπηρεσίες όπως η καθαριότητα και οι συντηρήσεις στον αστικό ιστό αλλά και στα χωριά υποβαθμίστηκαν δραματικά.
– Η άμεση σχέση πολίτη-Αυτοδιοίκησης έδωσε τη θέση της στην αποξένωση.
– Απουσιάζουν παντελώς οι τοπικές αναπτυξιακές πρωτοβουλίες.
– Τα χωριά μας αλλά και οι περιαστικές περιοχές βιώνουν συνθήκες πρωτοφανούς εγκατάλειψης.
– Τα τοπικά συμβούλια έχουν διακοσμητικό ρόλο. Είναι ανύπαρκτα, χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες, πόρους, διοικητικές υποδομές.
– Ο Δήμος μετατράπηκε σε ένα δυσκίνητο μηχανισμό που έχει πάψει να προσφέρει πλέον υπηρεσίες στον πολίτη ή παρέχει οριακά με πολύ χαμηλή ποιότητα.
– Οι κοινωνικές δομές διαλύθηκαν ή επιεικώς αποδυναμώθηκαν.
– Η αδυναμία του Δήμου να σχεδιάσει και να διαμορφώσει έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό οικονομικής ανάπτυξης σε κάθε περιοχή είναι εμφανής.
– Η έλλειψη του προσωπικού παραείναι ορατή ακόμα και στους πιο μικρούς κι ευέλικτους δήμους.
– Οι φόροι και τα δημοτικά τέλη στις περισσότερες περιπτώσεις όχι μόνο δε μειώθηκαν, αλλά αυξήθηκαν δραματικά προκαλώντας τη δυσφορία των δημοτών.
Όλοι το έχουν καταλάβει τελικά, πλην του κ. δημάρχου. Που επιμένει βέβαια σε μια ήδη ξεπερασμένη παλιομοδίτικη συνταγή με ένα προγραμματικό σχεδιασμό άτολμο, συντηρητικό και καθαρά αντιαναπτυξιακό.
