Οι αμπελοκαλλιεργητές αυτήν την εποχή πρέπει να επισκέπτονται συχνά τις καλλιέργειες για να διαπιστώνουν έγκαιρα τυχόν προσβολές από περονόσπορο.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι τα πρώτα συμπτώματα (κηλίδες λαδιού, εξανθήσεις) δύσκολα γίνονται αντιληπτά. Εμφανίζονται σε περιορισμένες θέσεις και διαπιστώνονται σε φύλλα κοντά στο έδαφος κυρίως στα ακαλλιέργητα αμπέλια ή σε πρέμνα με έρπουσες κληματίδες.
Όπως δήλωσε στον ΑγροΤύπο ο αμπελουργός και πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Κορωπίου (Α.Σ.Κ.) κ. Σταμάτης Γεωργάκης, «αυτή την εποχή τα αμπέλια είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στον περονόσπορο γιατί είναι στο στάδιο του μούρου ( σχηματισμό της ταξιανθίας). Οι προσβολές αρχίζουν συνήθως στο παρόν βλαστικό στάδιο. Οι συχνές βροχοπτώσεις με υψηλή σχετική υγρασία και θερμοκρασίες γύρω στους 23 βαθμούς Κελσίου είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές για την εκδήλωση της ασθένειας. Βέβαια αυτά τα φαινόμενα πρέπει να είναι επαναλαμβανόμενα για αρκετές ημέρες. Πάντως συνήθως οι αμπελώνες της Αττικής δεν αντιμετωπίζουν συχνά πρόβλήμα από τον περονόσπορο. Όμως στις άλλες περιοχές της χώρας οι αμπελουργοί θα πρέπει να είναι προσεκτικοί αυτό το διάστημα».
Σε περιοχές που η ασθένεια εμφανίζεται συχνά και ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ευαίσθητες ποικιλίες, συστήνετε ένας προληπτικός ψεκασμός με ένα κατάλληλο και εγκεκριμένο μυκητοκτόνο, όταν η βλάστηση αποκτήσει μήκος 8-10 εκ. περίπου, επισημαίνει το Περιφερειακό Κέντρο Προστασίας Φυτών, Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Βόλου. Στον ψεκασμό αυτό δεν συνιστάται η χρήση χαλκούχου σκευάσματος, διότι προκαλείται καθυστέρηση στη βλάστηση. Για την αποφυγή δημιουργίας ανθεκτικότητας του μύκητα, είναι ανάγκη να γίνεται ορθολογική εναλλαγή μυκητοκτόνων από διαφορετικές κατηγορίες.
Ο ψεκασμός σε αυτό το βλαστικό στάδιο είναι ιδιαίτερα σημαντικός, διότι σε περίπτωση που δεν καταπολεμηθούν αποτελεσματικά οι πρωτογενείς μολύνσεις και εφόσον επικρατήσουν κατόπιν συνθήκες περονοσπόρου, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να εμφανιστεί επιδημία της ασθένειας αργότερα, τον Μάιο ή στις αρχές Ιουνίου, με καταστροφικά αποτελέσματα.
Η προστασία των αμπελώνων από το παθογόνο είναι επιβεβλημένη για όσο διάστημα επικρατούν βροχοπτώσεις και θα πρέπει σε κάθε περιοχή να είναι γενικευμένη, ώστε να μην υπάρχουν εστίες πολλαπλασιασμού και διασποράς μολυσμάτων της ασθένειας. Επισημαίνεται ότι τα κονίδια του μύκητα είναι αεροσπόρια, με αποτέλεσμα να μεταφέρονται και να μολύνουν σε μεγάλες αποστάσεις.
Καλλιεργητικά μέτρα που βελτιώνουν την κυκλοφορία του αέρα μέσα στον αμπελώνα και που συντελούν στο ταχύτερο στέγνωμα των φυτών από τη βροχή ή τη δροσιά, συμβάλουν καθοριστικά στον περιορισμό της σοβαρότητας της ασθένειας. Τέτοια μέτρα είναι:
1) τα κλαδέματα (χειμερινό και θερινά),
2) η καταστροφή των ζιζανίων,
3 ) η αποστράγγιση του εδάφους και
4) ο περιορισμός της αζωτούχου λίπανσης, που οδηγεί σε υπερβολική και ευαίσθητη σε προσβολές βλάστηση.
